ашу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашука́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашукваць — ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mislead [ˌmɪsˈli:d] v. (misled) падману́ць, ашука́ць, уве́сці ў зман

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смоше́нничать сов., разг. змахлява́ць; (сплутовать) скруці́ць; (обмануть) ашука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абжу́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм. Ашукаць у карыслівых мэтах; абдурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмишу́лить сов., разг. абдуры́ць, мног. паабду́рваць, ашука́ць, мног. паашу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплутова́ть сов., разг. змахлява́ць, скруці́ць; (обмануть) ашука́ць; (схитрить) схітрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

okłamać

зак. ашукаць, падмануць;

okłamać władze szkolne — ашукаць школьнае кіраўніцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Абрамі́зіць ’ашукаць, абмануць’ (КЭС). Гл. раміз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)