чы́сціць, чы́шчу, чы́сціш, чы́сціць; чы́шчаны; незак.

1. каго-што. Рабіць чыстым, здымаючы гразь, пыл і пад. з паверхні чаго-н.

Ч. касцюм.

2. што. Здымаць лупіны, скуру, луску і пад. (з гародніны, садавіны, рыбы і інш.; разм.).

Ч. бульбу.

Ч. рыбу.

3. што. Ачышчаць, вызваляць ад таго, што забруджвае, загрувашчвае што-н.

Ч. сад.

4. перан., каго-што. Абкрадаць, рабаваць (разм.).

5. перан., каго (што). Лаяць каго-н., сварыцца на каго-н. (разм.).

|| зак. вы́чысціць, -чышчу, -чысціш, -чысціць; -чышчаны (да 1 і 3 знач.), ачы́сціць, -чы́шчу, -чы́сціш, -чы́сціць; -чы́шчаны (да 1—4 знач.) і пачы́сціць, -чы́шчу, -чы́сціш, -чы́сціць; -чы́шчаны (да 1—4 знач.).

|| наз. чы́стка, -і, ДМ -тцы, ж., чы́шчанне, -я, н. (да 1—3 знач.) і ачы́стка, -і, ДМ -тцы, ж.

|| прым. чысці́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Ч. агрэгат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесаачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

1. Ачыстка лесу ад буралому, сухастою і пад.

2. Ачыстка пэўнай тэрыторыі ад лесу, сучча і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

refining [rɪˈfaɪnɪŋ] n. ачы́стка, рафінава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

водаачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Ачыстка вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачышчэ́нне н гл ачыстка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

purge​1 [pɜ:dʒ] n.

1. ачышчэ́нне, ачы́стка

2. рэпрэ́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэзінсе́кцыя, ‑і, ж.

Знішчэнне шкодных насякомых спецыяльнымі сродкамі; ачыстка чаго‑н. ад шкодных насякомых. Дэзінсекцыя адзення.

[Ад фр. dés — ад‑, раз- і лац. insectum — насякомае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Здольны рабіць адбор; выбіральны. Селектыўная адсорбцыя. // Заснаваны на здольнасці рабіць адбор. Селектыўная ачыстка нафтапрадуктаў.

[Фр. selectif ад лац. selectio — адбор, выбар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

purification

[,pjʊrɪfiˈkeɪʃən]

n.

ачышча́ньне n., ачы́стка f., ачышчэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Плі́стаўка ’пліска, Motacilla alba’ (шчуч., Сцяшк. Сл.; карэліц., Нар. лекс.), укр. ачыстка, рус. наўг., прыбалтыйск., пецярб. плисто‑ вочка, плисточка, смал. плистовка, гіецярб., пск. ачыстка, польск. /?//л7 > ш ’тс’. Да пліска (гл.). З’яўленне ‑т‑ звязана з роднаснымі ст.-слав. Пиііпь ’шум’, чэш. pliSť, н.-луж. plišč ’плач’ (Фасмер, 3, 283).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)