оздорове́ть сов. (выздороветь) прост. папра́віцца, ачуня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачу́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачуньваць — ачуняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́здороветь сов. ачуня́ць, мног. паачу́ньваць; (поправиться) папра́віцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паачу́ньваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Ачуняць — пра ўсіх, многіх. Хворыя паачуньвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

snap back

ху́тка ачуня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

get well

вы́здаравець, ачуня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́ходиться​I сов. (выздороветь) прост. вы́хадзіцца, акрыя́ць, ачуня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ача́пацца ’абвешацца чым-небудзь, многа надзець на сябе (міёр., Крыўко, вусн. паведамл.). Ад чапаць ’чапляць’.

Ачапа́цца ’ачуняць, паправіцца’ (Шат.), укр. чарніг. очапатися ’апрытомнець’. Ад чапаць ’павольна хадзіць’; да семантыкі параўн. выхадзіцца ’акрыяць пасля хваробы, выздаравець’, прэфіксацыя, магчыма, пад уплывам ачуняць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпі́цца, адап’юся, адап’ешся, адап’ецца; адап’ёмся, адап’яцеся; заг. адпіся; зак.

Разм. Паздаравець, набрацца сіл, ачуняць, часта п’ючы што‑н. Адпіцца малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поздорове́ть сов. паздараве́ць; (выздороветь) ачуня́ць; (поправиться) папра́віцца; (стать сильнее) падужэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)