ахіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ахінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахінёны і ахіну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ахінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

otulić

зак. ахутаць; ахінуць; абвінуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абгарну́цца, ‑гарнуся, ‑горнешся, ‑горнецца; зак.

1. Акрыць, ахінуць сябе чым‑н. Абгарнуцца плашчом.

2. Пакрыць, ахінуць сабой што‑н. Канец шаліка абгарнуўся па назе і абвіс дзесьці ззаду ажно да пят. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслані́ць, асланю, аслоніш, аслоніць; зак., каго-што.

Разм. Ахінуць, акружыць, засланіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахілі́ць, ахілю, ахіліш, ахіліць; зак., каго-што.

Тое, што і ахінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ахінаць — ахінуць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абхіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і ахінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паахіна́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Ахінуць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акры́ць, акрыю, акрыеш, акрые; зак., каго-што.

1. Накрыць; ахінуць. Ніна падышла і, разгарнуўшы скрутак, акрыла плечы Амілі квяцістым шоўкам, пацалавала сяброўку. Алешка.

2. Пакрыць; ахінуць, агарнуць. Густа жыта маладое Поле ўсё акрыла, Лапушное, сакаўное — Проста глянуць міла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)