пахры́пнуць, ‑не; ‑нем, ‑неце, ‑нуць; зак.
Разм. Ахрыпнуць — пра ўсіх, многіх. [Стары] сагнуўся і асунуўся. Дзеці ад крыку пахрыплі. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ага́знуць ’асіпнуць, ахрыпнуць’ (КСТ). Параўн. балг. газя ’крычаць, сварыцца’. Ці не да агазны? (гл. Трубачоў, Этимология, 1972, 23).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паахрыпа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
Ахрыпнуць — пра ўсіх, многіх. Навокал такая парнасць і цеплыня, аж драчы ў лазняку за агародам паахрыпалі ад крыку. Дайліда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асіпнуць, ахрыпнуць
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
áusschreien
* vt выкры́кваць, го́ласна аб’яўля́ць
sich (D) die Stímme ~ — ахры́пнуць ад кры́ку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kéhle
f -, -n го́рла, гарта́нь, гло́тка
aus vóller ~ — на ўсё го́рла, гу́чна, мо́цна
sich die ~ áusschreien* — ахры́пнуць ад кры́ку
etw. in die únrechte ~ bekómmen* — папярхну́цца чым-н.
mir ist die ~ wie zúgeschnürt — у мяне́ перахапі́ла дух
j-m das Mésser an die ~ sétzen — браць каго́-н. за го́рла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)