ostygać

незак. астываць, ахалоджвацца, астуджвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прохлажда́ться

1. прахало́джвацца, ахало́джвацца, астыва́ць;

2. (бездельничать, жить беззаботно) разг. гультаява́ць, жыць бесклапо́тна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

студи́ться

1. (охлаждаться) разг. ахало́джвацца, асту́джвацца;

2. (мёрзнуть) прост. зя́бнуць, ме́рзнуць;

3. страд. студзі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

erkálten

vi (s) астыва́ць; ахало́джвацца, рабі́цца хало́дным, ахало́джваць (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábkühlen

1.

vt ахало́джваць, асту́джваць

2.

(sich) ахало́джвацца

(пра паветра), асту́джавацца (пра ваду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oziębiać się

oziębia|ć się

незак.

1. ахалоджвацца; астываць;

2. безас. халадаць;

oziębiać się — становіцца холадна; халадае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cool

[ku:l]

1.

adj.

1) прахало́дны, халаднава́ты, негара́чы

2) стры́маны; спако́йны, абыя́кавы

3) без энтузія́зму; хало́дны

cool reception — хало́днае прыня́цьце

4) inform. фа́йны

2.

n.

халадо́к -ка́ m.

3.

v.

1) ахало́джвацца, ахало́джваць; астуджа́цца, астуджа́ць

2) астыва́ць (пасьля́ ўзбу́ранасьці), супако́йвацца

3) зьнеахво́чваць, зьнеахво́чвацца

•

- cool colors

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Студзі́ць ‘рабіць халодным, астужаць’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Шат., Варл., Сл. ПЗБ, Бяльк.), ‘ліхаманіць’ (Байк. і Некр.), ‘халадзіць, марозіць’ (баран., Сл. ПЗБ), студзі́цца ‘астуджвацца, ахалоджвацца’ (ТСБМ, Бяльк.), студзёны ‘халодны’ (Бяльк.), студзёна ‘холадна’ (Бяльк., Мат. Маг.). Параўн. укр. студи́ти, рус. студи́ть, польск. studzić, в.-луж. studzić, н.-луж. stuźiś, чэш. studiti ‘студзіць’, славац. studiť, серб.-харв. сту́дити, сту́дјети ‘быць халодным’, славен. stúditi ‘адносіцца з агідай’, балг. студя, макед. студи ‘астуджаць; халадаць’. Прасл. *studiti ‘рабіць халодным, астужваць’. Шустар-Шэўц (1369–1370), Бязлай (3, 337) дзеяслоў лічаць вытворным ад прасл. *studъ, *studa ‘холад’, параўн. укр. дыял. сту́да ‘холад’, студ ‘сорам’, рус. дыял. сту́да, студь ‘холад’, студ ‘сорам, знявага’, польск. ostuda ‘прастуда’, чэш., славац. stud ‘сорам’, серб.-харв. сту̑д ‘холад’, славен. stȗd ‘агіднасць’, балг., макед. студ ‘холад, мароз’, ст.-слав. стоудъ ‘сорам, ганьба’. Борысь (585) выводзіць з *stydnǫti (гл. стыць) з чаргаваннем галосных у корані ŭ/ou/y/u. Параўноўваецца з ст.-інд. tudáti, tundatē ‘штурхае, коле, джаліць’, tōdas ‘той, хто дасаліць’, tōdas ‘укол’, лац. tundō, tutudā, tū(n)sum, tundere ‘біць, калаціць, удараць’, гоц. stautan ‘штурхаць’ і інш., гл. Бернекер, IF, 10, 154. Славянскую дзеяслоўную аснову *stud‑ узводзяць да і.-е. *stou‑, *stū‑ ‘стаяць’ і звязваюць з стыгнуць (гл.) і роднаснымі (Младэнаў, 614; Бязлай, там жа) аналагічна да і.-е. nomen actionis *stou̯do‑s. Параўн. стыд. Гл. яшчэ з аглядам літ-ры Фасмер, 3, 786–787; а таксама Махэк₂, 589–590; ЕСУМ, 5, 456–457.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)