афарбава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад афарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афарбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. афарбоўваць — афарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́красить сов. вы́фарбаваць, пафарбава́ць, афарбава́ць; (покрыть слоем краски) вы́малеваць, памалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ufarbować

зак. выфарбаваць, афарбаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabarwić

зак. афарбаваць; пафарбаваць;

zabarwić stylistycznie — надаць стылістычную афарбоўку; стылістычна афарбаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

начарні́ць, ‑чарню, ‑чэрніш, ‑чарніць; зак., што.

Зрабіць чорным, афарбаваць у чорны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пігментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Афарбаваць (фарбаваць) пігментам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насурмі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; ‑мім, ‑міце; зак., каго-што.

Пафарбаваць, афарбаваць сурмой. Насурміць бровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасіні́ць, ‑сіню, ‑сініш, ‑сініць; зак., што.

1. Зрабіць вельмі сінім, засініць.

2. Падсініць, афарбаваць у сіні колер нанава, яшчэ раз (пра бялізну, тканіны і пад.). Перасініць прасціну.

3. Падсініць, афарбаваць у сіні колер усё, многае. Перасініць усю памытую бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афарбава́ны

1. окра́шенный, вы́крашенный;

2. перен. окра́шенный;

1, 2 см. афарбава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)