седымента́цыя

(ад лац. sedimentum = асяданне)

1) асяданне завіслых у вадкасці цвёрдых часцінак пад уздзеяннем сілы цяжару;

2) сукупнасць працэсаў нагрувашчвання адкладаў у водным асяроддзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аса́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Паступовае апусканне, асяданне (збудавання, грунту і пад.).

А. снегу.

А. дома.

2. Глыбіня апускання судна ў ваду (спец.).

Глыбокая а.

3. Тое, што і асада² (у 2 і 3 знач.).

Нож з дарагой асадкай.

Партрэт у новай асадцы.

4. Пісьмовая прылада, ручка.

Пісаць асадкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

седыме́нт

(лац. sedimentum = асяданне)

1) хім. асадак;

2) геал. адклад; глей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каагуля́цыя

(лац. coagulatio = згортванне, згушчэнне)

згусанне, асяданне часцінак рэчыва ў калоідным растворы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

precipitation [prɪˌsɪpɪˈteɪʃn] n.

1. meteorol. апа́дкі (пра дождж, снег і да т.п.); выпада́нне апа́дкаў;

annual precipitation гадава́я ко́лькасць апа́дкаў

2. chem. асяда́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

седыментало́гія

(ад лац. sedimentum = асяданне + -логія)

раздзел геалогіі, які вывучае механізм узнікнення асадачных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

седыментагене́з

(ад лац. sedimentum = асяданне + -генез)

працэс накаплення і канчатковага асядання асадкаў у водным асяроддзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

осажде́ние

1. хим. асаджэ́нне, -ння ср., аса́джванне, -ння ср.; см. осажда́ть​II;

2. (оседание) асяда́нне, -ння ср.;

3. метеор. апада́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

opad, ~u

м. (часцей мн.

~y) — ападкі;

~y atmosferyczne — атмасферныя ападкі;

opad krwi мед. асяданне эрытрацытаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оса́дка ж.

1. (почвы, стены) аса́дка, -кі ж., асяда́нне, -ння ср.;

2. (судна) аса́дка, -кі ж.;

3. (в кузнечном деле) аса́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)