паасыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Асыпаць усё, многае. Паасыпаць пяском падмуркі. Дрэвы паасыпалі лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асы́паны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад асы́паць.

2. у знач. прым. Разм. Пакрыты высыпкай, болькамі (пра твар, губы і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́сып (БРС, КТС). Рус. о́сыпь, укр. о́сип ’подаць зярном’, польск. osyp ’дзеянне па дзеяслову osypać’, серб.-харв. òsip ’сып’. Да асыпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

асыпа́нне ср.

1. осыпа́ние; см. асы́паць 1;

2. осыпа́ние; опаде́ние; см. асыпа́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обмётывать несов.

1. (обшивать стежками) абкіда́ць, абкі́дваць;

2. (сыпью) безл., разг. асыпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асы́паны

1. в разн. знач. осы́панный;

2. разг. обмётанный;

1, 2 см. асы́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обсы́пать сов.

1. абсы́паць, мног. паабсыпа́ць;

2. (покрыть сыпью) абсы́паць, мног. паабсыпа́ць, асы́паць, мног. паасыпа́ць; (о сыпи — появиться) вы́сыпаць;

обсыпа́ть несов.

1. абсыпа́ць;

2. (покрывать сыпью) абсыпа́ць, асыпа́ць; (о сыпи — появляться) высыпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shower​2 [ˈʃaʊə] v.

1. асыпа́ць; сы́пацца;

shower honours on smb. ушано́ўваць каго́-н.;

He was showered with gifts. Яго засыпалі падарункамі.

2. мы́цца пад ду́шам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

überschütten

I ǘberschütten

vt

1) перасыпа́ць

2) разм. разліва́ць (ваду)

II überschǘtten

vt

1) засыпа́ць, закіда́ць, закі́дваць

2) (mit D – чым-н.) абсыпа́ць; асыпа́ць (тс. перан.)

j-n mit Vórwürfen ~ — асыпа́ць каго́-н. папро́камі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обмета́ть​II сов.

1. (обшить крупными стежками) абкіда́ць;

2. (сыпью) безл., разг. асыпа́ць;

обмета́ло гу́бы (лицо́) асы́пала гу́бы (твар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)