предосторо́жность засцяро́га, -гі ж.; (осторожность) асцяро́га, -гі ж.; (осмотрительность) аба́члівасць, -ці ж.;

ме́ры предосторо́жности ме́ры засцяро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осторо́жность асцяро́жнасць, -ці ж., асцяро́га, -гі ж.;

прояви́ть осторо́жность праяві́ць асцяро́жнасць;

обраща́ться с осторо́жностью абыхо́дзіцца асцяро́жна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аба́члівасць

1. (асцярога) Vórsicht f -; Vórsichtigkeit f -;

2. (уважлівасць) Úmsicht f, Úmsichtigkeit f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

caution​1 [ˈkɔ:ʃn] n.

1. асцяро́жнасць, асцяро́га, аба́члівасць

2. перасцяро́га; папярэ́джанне;

give a caution (to) зрабі́ць папярэ́джанне

♦

cast/throw caution to the wind(s) пача́ць рызыкава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ostrożność

ostrożnoś|ć

ж. асцярожнасць, асцярога;

mieć się na ~ci — быць насцярожаным;

przedsięwziąć środki ~ci — прыняць меры засцярогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

агля́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. аглядацца — агледзецца (у 1–2 знач.), аглянуцца (у 1–2 знач.).

2. Асцярожныя, баязлівыя адносіны ў дзеяннях; асцярога. [Вера:] — У гэтых словах — уся наша Таня, з яе аглядкамі на заўтра. Машара.

•••

Без аглядкі (бегчы, імчацца, дзейнічаць і пад.) — а) бегчы вельмі хутка, з усіх сіл, не аглядваючыся. Алесь без вопраткі і босы Бяжыць у снег, праставалосы, За хлеў ён чэша без аглядкі: — А во яны! а во «начаткі»! Колас; б) рабіць што‑н. рашуча, не вагаючыся; в) рабіць што‑н. бесклапотна, не звяртаючы ўвагі ні на што.

З аглядкай — асцярожна, прадбачліва; прыглядаючыся да другіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыво́га ж.

1. (неспакой) Únruhe f -, Áufregung f -; Besórgnis f -;

2. (сігнал небяспекі) Alárm m -(e)s, -e; Alármsignal n -s, -e (асцярога, боязь, заклапочанасць);

падня́ць трыво́гу alarmíeren vt;

біць трыво́гу Alárm schlágen*;

баява́я трыво́га Geféchtsalarm m;

фальшы́вая трыво́га blínder Alárm;

паве́траная трыво́га Lúftalarm m, Flíegeralarm m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

care​1 [keə] n.

1. кло́пат; апе́ка; нагля́д;

free from care бесклапо́тны, бестурбо́тны

2. ува́га, асцяро́жнасць, асцяро́жлівасць, асцяро́га; аба́члівасць;

Glass, handle with care! Шкло! Асцярожна!;

Take care! Беражы́цеся/беражы́ся/беражы́(це) сябе́/будзь(це) асцяро́жны(я)!; да пабачэ́ння.

3. дба́нне, руплі́васць, стара́нне

♦

in the care of/in smb.’s care пад нагля́дам/пад апе́каю/на ўтрыма́нні каго́-н.;

take care of клапаці́цца (пра);

under the doctor’s care пад нагля́дам урача́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сумне́нне, ‑я, н.

1. Няўпэўненасць у праўдзівасці, сапраўднасці чаго‑н.; меркаванне пра магчымую неадпаведнасць чаго‑н. рэчаіснасці. А праз паўгадзіны ўжо не было сумнення, што будзе бура. Маўр. Сумнення не было, ішоў цягнік. Лынькоў. // Падазрэнне, асцярога. Неяк перад выхадам Юткевіч неўпрыкмет падзяліўся з Маслоўскім сумненнямі. Мікуліч. Ніколі да .. [Соні] не закрадалася сумненне, што яна робіць не тое і не так, як трэба. Новікаў.

2. Цяжкасць, замінка, што ўзнікае ў працэсе якой‑н. работы, пры вырашэнні якога‑н. пытання. Гэта добра. З задавальненнем выслухаем вас [Дзянісаў], — працягваў прэзідэнт. Але ў нас ёсць адно сумненне: адносна пасадкі ракеты. Гамолка.

3. Стан душэўнага разладу, няўпэўненасці, які ўзнікае пры адсутнасці мэтанакіраванасці, ад няяснасці свайго жыццёвага шляху. Момант свядомага прыняцця ідэй марксізма-ленінізма быў для Змітрака Бядулі далёка наперадзе, гэтаму часу папярэднічаў доўгі перыяд цяжкіх сумненняў і пакутлівых шуканняў. Каваленка. Аднак жа такая справа, як вялікі горад па суседству, як падземнае кананне на дзесяткі кіламетраў навакол, усё ж прыводзіла старога ў сумненне. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страх м. Angst f -, Ängste; Furcht f - (боязь, асцярога); Entsétzen n -s, - (жах);

смяро́тны страх Tódesangst f;

апанава́ны стра́хам ángsterfüllt, entsétzt;

пад стра́хам сме́рці bei Tódesstrafe;

дрыжа́ць ад страху vor Angst bében, vor Furcht zíttern;

◊

на свой страх і ры́зыку auf éigenes Rísiko, auf éigene Gefáhr; auf die éigene Káppe (разм.);

трыма́ць каго-н. у страху j-m Angst éinjagen, j-m Furcht éinflößen, j-m Angst máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)