Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
культу́рна-асве́тны культу́рно-просвети́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навуко́ва-асве́тны нау́чно-просвети́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
«Асветны абсалютызм» 1/506—507, 583; 5/160
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
культу́рна-асве́тны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з пашырэннем культуры, асветы. Культурна-асветныя ўстановы. Культурна-асветная работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АСВЕ́ТНЫ АБСАЛЮТЫ́ЗМ,
палітыка шэрагу еўрапейскіх абсалютысцкіх дзяржаў у 2-й пал. 18 ст., якая падтрымлівала ідэі Асветніцтва. Выяўляўся ў правядзенні рэформаў, накіраваных на знішчэнне некаторых устарэлых феад. ін-таў. Манархі Іосіф II у Аўстрыі, Фрыдрых II у Прусіі, Кацярына II у Расіі, Густаў III у Швецыі і інш., спрабуючы выкарыстаць папулярнасць ідэй франц. асветнікаў, выстаўлялі сваю дзейнасць як саюз «філосафаў і гасудароў». Асветны абсалютызм быў накіраваны на ўмацаванне панавання дваранства, хоць некаторыя рэформы садзейнічалі развіццю капіталіст. ўкладу.