навуко́ва-асве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-асве́тны навуко́ва-асве́тная навуко́ва-асве́тнае навуко́ва-асве́тныя
Р. навуко́ва-асве́тнага навуко́ва-асве́тнай
навуко́ва-асве́тнае
навуко́ва-асве́тнага навуко́ва-асве́тных
Д. навуко́ва-асве́тнаму навуко́ва-асве́тнай навуко́ва-асве́тнаму навуко́ва-асве́тным
В. навуко́ва-асве́тны (неадуш.)
навуко́ва-асве́тнага (адуш.)
навуко́ва-асве́тную навуко́ва-асве́тнае навуко́ва-асве́тныя (неадуш.)
навуко́ва-асве́тных (адуш.)
Т. навуко́ва-асве́тным навуко́ва-асве́тнай
навуко́ва-асве́тнаю
навуко́ва-асве́тным навуко́ва-асве́тнымі
М. навуко́ва-асве́тным навуко́ва-асве́тнай навуко́ва-асве́тным навуко́ва-асве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)