arbitrator [ˈɑ:bɪtreɪtə] n.

1. арбі́тр, суддзя́; пасрэ́днік

2. траце́йскі суддзя́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mediator

м. арбітр, пасярэднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozjemca

м. трацейскі суддзя; арбітр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arbiter

м. арбітр, суддзя; знаўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umpire [ˈʌmpaɪə] n.

1. суддзя́ (у тэнісе, крыкеце і да т.п.)

2. пасярэ́днік; траце́йскі суддзя́, арбі́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kámpfrichter

m -s, - спарт. арбі́тр, суддзя́ (на спаборніцтвах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Медыя́тар ’пасрэднік у адносінах, пагадненнях’ (ТСБМ), ст.-бел. медиаторъ, медыяторъ ’пасрэднік, арбітр’ (XVII ст.) запазычаны са ст.-польск. medyjator, якое з лац. mediātor ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 44).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schíedsrichter

m -s, - міравы́ [траце́йскі] суддзя́; арбі́тр (тс. у спорце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arbiter [ˈɑ:bɪtə] n.

1. арбі́тр, суддзя́; пасрэ́днік

2. траце́йскі суддзя́

♦

an arbiter of fashion/style заканада́ўца мод/сты́лю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

referee​1 [ˌrefəˈri:] n.

1. law арбі́тр; траце́йскі суддзя́

2. sport рэ́феры, суддзя́ (у некаторых відах спорту);

a chief referee гало́ўны суддзя́

3.BrE рэцэнзе́нт-экспе́рт; а́ўтар во́дзыву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)