зя́бліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што.

Араць пад зябліва.

З. іржэўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паара́ны вспа́ханный; см. па-ара́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заара́ць², -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; зак. (разм.).

Пачаць араць.

|| незак. заво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распа́хивать​I несов. (землю) ара́ць, узво́рваць, узо́рваць, разво́рваць;

распа́хивать целину́ ара́ць (узво́рваць, узо́рваць) цаліну́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

orać

незак. араць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ора́ть​II несов. (пахать) уст., обл. ара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самату́гам, прысл.

1. На сабе, без дапамогі цяглавай сілы.

Араць с.

Вазіць торф с.

2. перан. Сваімі сіламі, без дапамогі.

С. выбіцца ў людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

plough​2 [plaʊ] v. BrE ара́ць;

plough up a field узара́ць по́ле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ара́цца, арэцца; незак.

Зал. да араць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хто-ніхто́, каго́-нікаго́, каму-нікаму́, каго-нікаго́, кім-нікі́м, (аб) кім-нікі́м, займ. неазнач.

Хто-н. з людзей; некаторыя людзі.

Х. выязджаў араць на зіму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)