арандава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад арандаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арэндава́ць гл. арандаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папрысыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прымаць усё, многае або ўсіх, многіх. [Няміра:] — Арандаваць зямлю папрыязджалі нетутэйшыя людзі. З .. Польшчы папрысылалі іх. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rent​2 [rent] v.

1. здава́ць у арэ́нду

2. арандава́ць; браць у наём/найм, рэнтава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lease​2 [li:s] v.

1. арандава́ць, браць у арэ́нду;

lease smth. from smb. арандава́ць што-н. у каго́-н.

2. (таксама lease out) здава́ць у арэ́нду;

lease smb. smth./lease smth. (out) to smb. здава́ць што-н. каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папрыязджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Прыехаць, з’ехацца куды‑н. — пра ўсіх, многіх. [Няміра:] — Арандаваць зямлю папрыязджалі нетутэйшыя людзі. Чорны. Госці ахвотна пацягнуліся з усіх бакоў. Папрыязджалі нават і тыя сваякі ды знаёмыя, што жылі за сто і больш вёрст. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

héuern

vt

1) вербава́ць матро́саў [карабе́льную кама́нду]

2) фрахтава́ць су́дна

3) арандава́ць, найма́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нетутэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Які не нарадзіўся або не жыве ў гэтай мясцовасці; прыезджы. Арандаваць зямлю папрыязджалі нетутэйшыя людзі. Чорны. // Які не адносіцца да гэтай мясцовасці; чужы. Неўзабаве Руневіч заўважыў у натоўпе.. дзіўнага ягамосця ў цывільнай нетутэйшай вопратцы. Брыль. Як і сам чалавек, гэтак і яго песня была нетутэйшая і незразумелая нам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lodge​2 [lɒdʒ] v.

1. (at, with) пражыва́ць, арандава́ць пако́й

2. (in) засе́сці, захра́снуць;

A bone was lodged in her throat. Костачка засела ў яе ў горле.

3. размяшча́ць (каго-н.)

4. здава́ць на захо́ўванне

5. : lodge a complaint падава́ць ска́ргу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

páchten

vt арандава́ць

er benímmt sich, als ob er die Schláuheit gepáchtet hätte — ён паво́дзіць сябе́ так, бы́ццам ён хітрэ́й за ўсі́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)