Verbum

анлайнавы слоўнік

Arab

[ˈærəb]

1) ара́б -а m.; ара́бка f.

2) ара́б (ко́нская паро́да)

adj.

ара́бскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ара́бы, ‑аў; адз. араб, ‑а, м.; арабка, ‑і, ДМ ‑бцы; мн. арабкі, ‑бак; ж.

Вялікая група народаў, якія насяляюць Пярэднюю Азію і Паўночную Афрыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аджам (араб. графіка) 4/115

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Табары (араб. гістарыёграф) 1/403

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Aráber

m -s, -

1) ара́б

2) ара́бскі конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мула́т

(ісп. mulato, ад ар. muvallad = нечыстакроўны араб)

нашчадак ад шлюбу белых і неграў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Нахда (араб. культ. адраджэнне) 1/405

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Новы стыль» (у араб. л-ры) 1/404

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ідрысі (араб. географ 12 ст.) 7/35; 10/213

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГАЗАВА́Т

(араб.),

адна з назваў «свяшчэннай вайны» мусульман супраць іншаверцаў. Гл. таксама Джыхад.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)