ара́бы, ‑аў;
Вялікая група народаў, якія насяляюць Пярэднюю Азію і Паўночную Афрыку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ара́бы, ‑аў;
Вялікая група народаў, якія насяляюць Пярэднюю Азію і Паўночную Афрыку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Aráber
1)
2) ара́бскі конь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мула́т
(
нашчадак ад шлюбу белых і неграў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАЗАВА́Т
(
адна з назваў «свяшчэннай вайны» мусульман супраць іншаверцаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АШО́Т I Багратуні
(?—890),
армянскі цар [885—890], заснавальнік дынастыі Багратыдаў. Узначаліў барацьбу за незалежнасць і аб’яднанне Арменіі. Разбіў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АТЛА́С
(
шаўковая, паўшаўковая або баваўняная мяккая тканіна з гладкім бліскучым правым бокам.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Arabian
ара́бскі
2.1)
2) конь ара́бскае паро́ды, ара́бскі конь
•
- Arabian camel
- The Arabian Nights
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АБУ́-БЕКР,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРА́БСКІ ВАЛЮ́ТНЫ ФОНД (Arab Monetary Fund; АВФ).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АБІСІ́НІЯ,
старажытная неафіцыйная назва Эфіопіі. Паходзіць ад
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)