апубліко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апублікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апублікава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апублікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апублікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апублікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камюніке́, нескл., н.

Афіцыйнае паведамленне ўрада па пытаннях, якія маюць міжнароднае значэнне. Апублікаваць камюніке.

[Фр. communiqué.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opublikować

зак. апублікаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абнаро́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Абвясціць, апублікаваць для ўсе агульнага азнаямлення. Абнародаваць дэкрэт. □ [Гарбачыо:] А што калі б вы.. знайшлі ў сваіх архівах вось такі пергамент І абнародаваць маглі па ўласнай волі... Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гла́сность публі́чнасць, -ці ж., гало́снасць, -ці ж.;

◊

преда́ть гла́сности даве́сці да ве́дама пу́блікі; апублікава́ць; вы́даць (та́йну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

manifestíeren

1.

vt

1) праяўля́ць, выяўля́ць, пака́зваць

2) апублікава́ць

2.

vi дэманстрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Öffentlichkeit

f - грама́дскасць, публі́чнасць

an die ~ bríngen* — даве́сці да (ве́дама) публі́чнасці, апублікава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obwołać

зак. абвясціць, абнародаваць; апублікаваць;

obwołać kogo królem — абвясціць каго каралём

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)