Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
apostle[əˈpɒsl]n.
1. Apostleапо́стал (адзін з 12 паслядоўнікаў Ісуса Хрыста)
2.апо́стал, заўзя́ты паслядо́ўнік яко́й-н. ідэ́і
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
apostoł
м.апостал
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Beloved Disciple
(= Saint John)
апо́стал Ян
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
disciple[dɪˈsaɪpl]n.
1. ву́чань, паслядо́ўнік (у палітыцы, рэлігіі)
2.апо́стал;
the twelve disciples двана́ццаць апо́сталаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Apóstel
m -s, -
1) апо́стал
2) прапаве́днік, праро́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Apostle, apostle
[əˈpɑ:səl]
n.
апо́стал -а, богапасла́ньнік -а m.
Apostles’ Creed — Сы́мбаль Ве́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Апо́сталыжарт. ’пра абутак, звычайна завялікі, не зусім прыдатны для носкі’ (Сцяц.), апасталы ’плецены абутак са скуры’ (Інстр. III), апа́стал ’акураны лапаць’ (Касп.). З пасталы (гл.) з пратэтычным а‑. Зэльвенская форма з націскам на другім складзе пад уздзеяннем апостал (гл.), на што можа ўказваць і жартаўлівы характар пераасэнсавання.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абвінава́чанне, ‑я, н.
1. Прызнанне каго‑н. вінаватым у чым‑н. [Галена:] — Я тады набралася гора, пакуль не з’явіўся сам гэты хлопец і не папрасіў зняць абвінавачанне, бо ён памыліўся.Чорны.Адносна Лабановіча пракурор заўважыў, што гэты падсудны, хоць і мала фігуруе ў абвінавачанні, але, як гаворыць народная прыказка, — па абліччы апостал, а па зубах сабака.Колас.
2.Спец. Той бок у судовым працэсе, які абвінавачвае. Сведкі абвінавачання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВЯРЫ́ГІ,
прылады рэліг. самакатавання — кайданы, аковы, жал. або медныя ланцугі, кольцы, пласціны і да т.п., якія насілі на голым целе — аскеты, падзвіжнікі з мэтай пакаяння і ўтаймавання плоці. Паводле евангельскіх сказанняў, вярыгамі наз. ланцугі, у якія быў закаваны апостал Пётр.