zapłodnienie

н. апладненне;

sztuczne zapłodnienie — штучнае апладненне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оплодотворе́ние

1. апладне́нне, -ння ср.;

2. перен. апладатварэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаапладне́нне, ‑я, н.

Апладненне жаночай палавой клеткі мужчынскай палавой клеткай той жа асобіны двухполых арганізмаў (жывёл і раслін). Самаапладненне раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Befrúchtung

f -, -en апладне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зача́цце, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зачаць ​1; апладненне, пачатак цяжарнасці. О таямніца таямніц — зачацце травінкі кволай, звера, чалавека! Рудкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

IVF [ˌaɪvi:ˈef] n. med. (скар. ад in vitro fertilization, BrE -isation) апладне́нне ў прабі́рцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

монаспермі́я

(ад мона- + сперма)

апладненне яйцаклеткі адной мужчынскай гаметай (параўн. поліспермія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Schwängerung

f -, -en апладне́нне; перан. апладатварэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Begáttung

f -, -en

1) апладне́нне

2) спа́рванне, злучэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апыле́нне, ‑я, н.

1. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка, у выніку чаго адбываецца апладненне. Штучнае апыленне.

2. Дзеянне паводле дзеясл. апыліць (у 2 знач.).

•••

Перакрыжаванае апыленне — перанясенне пылку з тычынак кветак адной расліны на рыльцы песцікаў кветак другой расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)