come to one’s senses

апа́мятацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Падумаўшы, змяніць намеры, зразумеўшы іх памылковасць.

Адумаўся я і зрабіў інакш.

2. Апамятацца, сабрацца з думкамі; усвядоміць што-н.

Адумаўся хлопчык і расказаў пра ўсё, што адбылося.

|| незак. аду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oprzytomnieć

зак. апамятацца; апрытомнець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Праглу́здацца, прыглу́здацца ’трохі апамятацца ад перажытых моцных узрушэнняў’ (Мядзв., ТС). Да глузд.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

опо́мниться сов.

1. (очнуться от обморока) апрыто́мнець, ачну́цца;

2. (одуматься) апа́мятацца, абду́мацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ашчапяну́цца (ашчыпянуцца) ’схамянуцца, апамятацца’ (Бяльк.). Ад шчапянуцца (шчыплецца, шчупянуцца) спахапіцца, прыпомніць’. Гл. шчапянуцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

opamiętać się

зак. апамятацца; апрытомнець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Празы́рыць ’прагнаць энергічна, не даючы апамятацца’ (Янк. 2; Мат. Гом.). Да зырыць ’дысцыплінаваць’ (Варл., Стан.), гл. зыр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Схамяну́цца ’раптам успомніць, заўважыць памылку’, ’падхапіцца, здрыгануцца’ (ТСБМ), ’спахапіцца, апамятацца’ (Нас., Касп., Растарг., Янк. 3., Сержп.), ’супакоіцца, сціхнуць’ (паст., Сл. ПЗБ), ’страпянуцца’ (Нар. Гом.), схамыну́тысь ’адумацца, апамятацца’ (Клім.). Параўн. укр. схаменутися ’тс’. Узыходзіць да *sъ‑xa‑menǫti sę (Мяркулава, Этимология–1983, 62), паводле ЕСУМ (5, 490), з с.-в.-ням. schamen, schëmen ’саромецца’. Гл. хамянуцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

re-collect

[,ri:kəˈlekt]

1.

v.t.

ізно́ў сабра́ць

2.

v.i.

апа́мятацца; схамяну́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)