дзерэ́н

‘антылопа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзерэ́н дзерэ́ны
Р. дзерэ́на дзерэ́наў
Д. дзерэ́ну дзерэ́нам
В. дзерэ́на дзерэ́наў
Т. дзерэ́нам дзерэ́намі
М. дзерэ́не дзерэ́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

о́рыкс

‘антылопа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́рыкс о́рыксы
Р. о́рыкса о́рыксаў
Д. о́рыксу о́рыксам
В. о́рыкса о́рыксаў
Т. о́рыксам о́рыксамі
М. о́рыксе о́рыксах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

антыло́пы, -ло́п, адз. антыло́па, -ы, ж.

Агульная назва розных відаў парнакапытных жвачных млекакормячых сямейства пустарогіх (сарны, сайгакі, джэйраны і пад.).

|| прым. антыло́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шабляро́гі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: шаблярогая антылопа — парнакапытная жывёліна сямейства пустарогіх, якая мае шаблепадобныя рогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рлікавы, -ая, -ае.

1. гл. карлік.

2. У назвах парод жывёл, відаў раслін, якія вызначаюцца малымі памерамі.

Карлікавая антылопа.

Карлікавая бяроза.

|| наз. ка́рлікавасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

antylopa

ж. антылопа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Antilópe

f -, -n заал. антыло́па

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

а́ддакс

(лац. addax)

жвачная парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, пашыраная ў Амерыцы; нубійская антылопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

куду́​1

(афр. kudu)

парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, пашыраная ў Афрыцы; лясная антылопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АНТЫЛОПЫ,

групы жывёл атр. парнакапытных сям. пустарогіх за выключэннем быкоў, буйвалаў, казлоў і бараноў. Пашыраны ў Афрыцы, Еўразіі, Паўн. Амерыцы. 30 родаў, каля 80 відаў. Да роду антылоп (Antilope) належыць толькі індыйская антылопа гарна. У стэпах і саваннах Афрыкі жывуць буйныя каровіны антылопы — гну і бубалы, горная антылопа (Hippotragus niger). Паўпустыні і пустыні Афрыкі насяляюць конскія антылопы (Hippotragus), орыксы, адакс (Addax nasomaculatus). У пустынях, стэпах і лесастэпах Афрыкі і Азіі жывуць газелі, да якіх належаць джэйран і дзерэн. Спосаб жыцця стадны. Многія занесены ў Чырв. кнігу МСАП.

Выш. ў карку ад 25 с (карлікавыя антылопы — Neotraginae) да 180 см (антылопа Кана — Taurotragus oryx), маса ад 8 кг да 1000 кг. Рогі прамыя і кароткія (ад 1,5 см) або доўгія (да 150 см) і выгнутыя ў выглядзе дугі або штопара. Афарбоўка ад светлай жоўта-пясчанай да шэра-блакітнай або амаль чорнай. Нараджаюць 1—3 цялят. Кормяцца травяністай расліннасцю, радзей лісцем дрэў. Аб’екты палявання; выкарыстоўваюцца мяса, скура, рогі.

т. 1, с. 397

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)