като́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адмоўны электрод; проціл. анод.

|| прым. като́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

anode [ˈænəʊd] n. electr. ано́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

като́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Адмоўна зараджаны электрод; проціл. анод.

2. Электрод электравакуумных і газаразрадных прыбораў, які вылучае электроны.

[Ад грэч. káthodos — шлях уніз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

anode

[ˈænoʊd]

n.

ано́д -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Anóde

f -, -n фіз. ано́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

anoda

ж. эл. анод

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

электро́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Праваднік, пры дапамозе якога частка электрычнага ланцуга, што ўтвараецца правадамі, злучаецца з часткай ланцуга, што праходзіць у неметалічным асяроддзі (вадкасці, газе і інш.).

Дадатны э. (анод). Адмоўны э. (катод).

2. Элемент канструкцыі, па якім куды-н. падводзіцца электрычны ток.

Зварачны э.

|| прым. электро́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dodatni

dodatn|i

станоўчы, дадатны;

electroda ~a фіз. анод

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

като́д

(гр. kathodos = шлях уніз)

фіз. электрод з адмоўным зарадам (проціл. анод).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анадзі́раваць

(ад анод)

утвараць ахоўную вокісную плеўку на паверхні металічных вырабаў спосабам электролізу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)