тэст-анке́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэст-анке́та тэст-анке́ты
Р. тэст-анке́ты тэст-анке́т
Д. тэст-анке́це тэст-анке́там
В. тэст-анке́ту тэст-анке́ты
Т. тэст-анке́тай
тэст-анке́таю		 тэст-анке́тамі
М. тэст-анке́це тэст-анке́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Пералік пытанняў па якой-н. тэме, пры зборы якіх-н. звестак; анкета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зая́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да заяўкі, з’яўляецца заяўкай. Заявачная анкета. Заявачнае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

questionnaire [ˌkwestʃəˈneə] n. (on/about) анке́та; апыта́льнік; апыта́льны ліст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апыта́льнік, ‑а, м.

Пералік пытанняў па якой‑н. тэме, па якім‑н. прадмеце; анкета. Скласці апытальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kwestionariusz

м. апытальнік, анкета

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

questionnaire

[,kwestʃəˈner]

n.

апыта́льнік -а m., анке́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rúndfrage

f -, -n апыта́нне; анке́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frágebogen

m -s, - і -bögen апыта́льны ліст, анке́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úmfrage

f -, -n апыта́нне; анке́та; рэферэ́ндум

éine ~ hálten* — апы́тваць

éine ~ veránstalten — право́дзіць анкетава́нне [апыта́нне]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)