amoeba [əˈmi:bə] n. zool. (pl. amoebae or amoebas) амёба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

amoeba

[əˈmi:bə]

n. -bas, -bae, Zool.

амёба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АМЁБЫ

(Labosea),

клас прасцейшых. Трапляюцца ў прэсных, саленаватых, марскіх водах, часта ў прыбярэжным пяску, глебе; асобныя паразітуюць у кішэчніку жывёл і чалавека (напр., амёба дызентэрыйная Entamoeda histolytica), выклікаюць амёбіяз.

Цела 15 мкм — З мм, пастаяннай формы не маюць. Перамяшчаюцца з дапамогай часовых вырастаў (псеўдаподыяў). Хуткасць руху 0,5—3 мкм/мін. Маюць ядро, пульсуючую і стрававальную вакуолі. Жывяцца бактэрыямі, водарасцямі, прасцейшымі. Размнажаюцца бясполым спосабам (дзяленнем). У неспрыяльных умовах акругляюцца, укрываюцца 2-слаёвай шчыльнай абалонкай (інцыстуюцца).

Амёба.

т. 1, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

амёбія́з

(ад амёба)

хвароба чалавека, якая выклікаецца дызентэрыйнай амёбай; амёбная дызентэрыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

unicellular

[,ju:nɪˈseljələr]

adj.

аднакле́тачны

The amoeba is a unicellular animal — Амёба ёсьць аднакле́тачнай жывёлінай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amorphous

[əˈmɔrfəs]

adj.

1) бясфо́рмны

An amoeba is amorphous — Амёба бясфо́рмная

2) няпэ́ўны, невыра́зны

3) Min. некрышталі́чны, амо́рфны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)