альша́нік, -ку м., см. але́шнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альшэ́ўнік, -ку м., см. але́шнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альша́нік, ‑у, м.

Тое, што і алешнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оле́шник и олешня́к уст., обл. але́шнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альхо́ўнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і алешнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альшэ́ўнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і алешнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

alder [ˈɔ:ldə] n. bot. во́льха, але́шына;

an alder gro ve але́шнік, альхо́ўнік, альша́нік, альшэ́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

olszyna

ж. альховы гай; алешнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

з’іне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты інеем; заінелы. Алешнік? А можа аленяў сумёты Прыспалі? З’інелыя рогі дрыжаць. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблямава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак., што.

1. Абшыць па краях палоскай з іншага матэрыялу.

А. рукавы сукенкі.

2. перан. Акружыць што-н., размясціцца вакол чаго-н.

Алешнік прыгожа аблямаваў берагі возера.

|| незак. аблямо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аблямо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, ж. (да 1 знач.) і аблямо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)