лицеде́й уст.

1. (акцёр) акцёр, -ра м.;

2. перен. прытво́ршчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мім, -а, мн. -ы, -аў, м.

Акцёр, які іграе толькі сродкамі мімікі, без слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рае́шнік

‘акцёр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рае́шнік рае́шнікі
Р. рае́шніка рае́шнікаў
Д. рае́шніку рае́шнікам
В. рае́шніка рае́шнікаў
Т. рае́шнікам рае́шнікамі
М. рае́шніку рае́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тыпа́ж

‘акцёр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпа́ж тыпа́жы
Р. тыпа́жа тыпа́жаў
Д. тыпа́жу тыпа́жам
В. тыпа́жа тыпа́жаў
Т. тыпа́жам тыпа́жамі
М. тыпа́жу тыпа́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трансфарма́тар

‘акцёр; фокуснік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трансфарма́тар трансфарма́тары
Р. трансфарма́тара трансфарма́тараў
Д. трансфарма́тару трансфарма́тарам
В. трансфарма́тара трансфарма́тараў
Т. трансфарма́тарам трансфарма́тарамі
М. трансфарма́тару трансфарма́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тра́гік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Акцёр, які выконвае трагічныя ролі.

2. Аўтар трагедый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэцеступе́нны, -ая, -ае.

Малаістотны, малаважны; пасрэдны па сваіх якасцях, па майстэрстве.

Т. акцёр.

Трэцеступенная роля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мімі́ст, ‑а, М ‑спе, м.

1. Акцёр, які па-мастацку валодае мімікай.

2. Акцёр, які ўдзельнічае ў мімічных сцэнах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́мік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Акцёр, які выконвае камічныя ролі.

2. перан. Чалавек, які ўмее смяшыць, весяліць іншых (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

актры́са, ‑ы, ж.

Жан. да акцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)