excise​1 [ˈeksaɪz] n. econ. акцы́з, акцы́зны збор

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лапчы́з ’акцыз’ (Пятк.). Скажоная размоўная форма ад акцыз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Akzíse

f -, -n акцы́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

akcyza

akcyz|a

ж. акцыз;

~a na alkohol — акцыз на спірт і алкагольныя напіткі;

~а na wyroby tytoniowe — акцыз на тытунёвыя вырабы;

obłożyc ~ą — абкласці акцызам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пада́так, ‑тку, м.

1. Абавязковы збор з прадпрыемстваў і насельніцтва, які вызначаецца дзяржавай. Падаходны падатак. □ Зняў сельсавет незаконны падатак на ўдаву, хворую жанчыну. Васілевіч.

2. Тое, што і паборы.

•••

Ускосныя падаткі — падаткі, якія ўключаюцца ў прадажную цану тавару; акцыз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)