глазни́к разг. во́чнік, -ка м., акулі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

optometrist

[ɑ:pˈtɑ:mətrɪst]

n.

акулі́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Okulíst

m -en, -en акулі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Во́чнік ’урач-акуліст’ (БРС), «вочны сведка» (Нас.). Да вока, вочы. У першым значэнні калька рус. глазник.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oculist

[ˈɑ:kjəlɪst]

n.

ле́кар-во́чнік m., акулі́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

specialist [ˈspeʃəlɪst] n. спецыялі́ст;

an eye specialist ура́ч-акулі́ст;

a specialist in nervous diseases неўрапато́лаг, спецыялі́ст па нерво́вых захво́рваннях

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)