абкру́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абкру́жаны абкру́жаная абкру́жанае абкру́жаныя
Р. абкру́жанага абкру́жанай
абкру́жанае
абкру́жанага абкру́жаных
Д. абкру́жанаму абкру́жанай абкру́жанаму абкру́жаным
В. абкру́жаны (неадуш.)
абкру́жанага (адуш.)
абкру́жаную абкру́жанае абкру́жаныя (неадуш.)
абкру́жаных (адуш.)
Т. абкру́жаным абкру́жанай
абкру́жанаю
абкру́жаным абкру́жанымі
М. абкру́жаным абкру́жанай абкру́жаным абкру́жаных

Кароткая форма: абкру́жана.

Іншыя варыянты: акру́жаны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

quadrangle [ˈkwɒdræŋgl] n.

1. math. чатырохвуго́льнік, чатырохку́тнік

2. чатырохвуго́льны/чатырохку́тны двор або́ пляц, акру́жаны дама́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

окаймлённый

1. аблямава́ны;

2. акру́жаны; абве́дзены, мног. паабво́джваны; см. окайми́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безвыхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Пра становішча, з якога няма выхаду. Вася Крайко ў безвыходным становішчы застаўся ў лесе, акружаны фашыстамі. Дзюбайла. // Вельмі цяжкі, безнадзейны. Безвыходныя думкі. Безвыходная журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагле́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дагледзець, даглядзець.

2. у знач. прым. Акружаны клопатам; выпеставаны, ахайны. Конь быў заўсёды гладкі, дагледжаны. Бядуля. Дагледжаныя краны дрэў радавалі позірк... Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

embattled [ɪmˈbætld] adj. fml

1. той, які́ знаходзіцца ў ця́жкім стано́вішчы (пра чалавека, фірму, арганізацыю і да т.п.)

2. акру́жаны, абкру́жаны (ворагамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кантыне́нт

(лац. continens, -ntis)

буйны ўчастак сушы, акружаны акіянам; мацярык (напр. Афрыканскі к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́тыо

(ісп. patio)

унутраны дворык, часта акружаны галерэямі, у іспанскіх і лацінаамерыканскіх дамах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перысты́ль

(гр. peristylos = акружаны калонамі)

прамавугольны двор, сад або плошча, абнесеныя крытай каланадай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

опоя́санный

1. падпяра́заны, апяра́заны;

2. перен. (окружённый) акру́жаны, апяра́заны;

опоя́санная ри́фма лит. апяра́заная ры́фма;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)