фундава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак., што (разм.).

1. Тое, што і фундзіць.

2. Аказваць спонсарскую дапамогу, фінансаваць.

|| наз. фундава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

процідзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каму-чаму.

Аказваць процідзеянне, супраціўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садзе́йнічанне, ‑я, н.

Дапамога, падтрымка ў чым‑н. Аказваць садзейнічанне. Камісія садзейнічання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьдзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каму-чаму.

Аказваць супрацьдзеянне, супраціўленне; перашкаджаць. Супрацьдзейнічаць варожай ідэалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyświadczać

незак. аказваць;

wyświadczać usługi — аказваць паслугі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pressure​2 [ˈpreʃə] v. ака́зваць на́ціск, уплы́ў (на каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Акапа́цца ’разбагацець’, акапаны ’заможны’, акапваць ’аказваць матэрыяльную дапамогу’ (Яўс., КТС) да капаць. Параўн. акунуцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

minister​2 [ˈmɪnɪstə] v. (to) fml памага́ць, дапамага́ць, ака́зваць дапамо́гу; прыслуго́ўваць, абслуго́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акушэ́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жанчына з сярэдняй медыцынскай адукацыяй, якая мае права самастойна аказваць дапамогу пры родах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьстая́ць, -стаю́, -стаі́ш, -стаі́ць; -стаі́м, -стаіце́, -стая́ць; -сто́й; незак., звычайна каму-чаму.

1. Захоўваць устойлівае становішча пад уздзеяннем чаго-н.

С. ветру.

2. Супраціўляцца, аказваць супрацьдзеянне.

С. націску ворага.

3. Быць супрацьпастаўленым, адрознівацца па сутнасці.

С. поглядам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)