ака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оказа́ть сов. аказа́ць;

оказа́ть услу́гу зрабі́ць паслу́гу, ла́ску;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соде́йствие садзе́йнічанне, -ння ср.;

оказа́ть соде́йствие аказа́ць садзе́йнічанне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аказа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ака́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́мба¹, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая дапускае разнастайныя эфектыўныя прыёмы і дазваляе аказаць паспяховае супраціўленне больш моцнаму або ўзброенаму праціўніку; самаабарона без зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паднажа́ць

‘аказаць уплыў на што-небудзь, прыкласці больш сіл на выкананне чаго-небудзь (паднажаць на кватэрным фронце)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паднажму́ паднажмё́м
2-я ас. паднажме́ш паднажмяце́
3-я ас. паднажме́ паднажму́ць
Прошлы час
м. паднажа́ў паднажа́лі
ж. паднажа́ла
н. паднажа́ла
Загадны лад
2-я ас. паднажмі́ паднажмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паднажа́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

своечасо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца, робіцца ў вызначаны час.

С. прыезд хуткай дапамогі.

С. збор ураджаю.

Своечасова (прысл.) аказаць медыцынскую дапамогу.

|| наз. своечасо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замо́віць, -мо́ўлю, -мо́віш, -мо́віць; -мо́ўлены; зак., каго-што.

1. Пахадайнічаць (за каго-, што-н.).

З. слова.

2. Аказаць уздзеянне замовай.

|| незак. замаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанава́нне, -я, н.

1. Глыбокая павага.

Адносіцца да каго-н. з шанаваннем.

Маё ш.!

2. Выражэнне ўдзячнасці, гонару, увагі і пад.

Аказаць каму-н. ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)