про́мысел, ‑слу, м.

1. Здабыванне звяроў, птушак і пад. лоўляй, паляваннем. Промысел собаля. □ Мой дзед ездзіў на ловы ўжо з беркутам, а бацька, удасканаліўшы промысел продкаў, акрамя беркута, меў ганчака. Васілёнак.

2. Які‑н. занятак, рамяство як крыніца сродкаў існавання. Ганчарны промысел. Кавальскі промысел. □ Уперад некаторыя з лугінаўцаў займаліся промысламі: рабілі ц[а]бры, падушкі, колы, выраблялі рагожы ды вазілі за дваццаць вёрст у горад на продаж. Каваль. // Разм. Здабыванне чаго‑н. (часцей крадзяжом, ашуканствам і пад.). У Познані, дзе мянялася паравозная брыгада, Станіслаў хадзіў на «промысел», каб дастаць хлеба. Гурскі.

3. Месца, дзе займаюцца здабычай чаго‑н.; прамысловае прадпрыемства. Нафтавыя промыслы. Саляныя промыслы.

•••

Адыходны промысел (гіст.) — часовая, сезонная работа сялян за межамі сваёй вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́мысел м.

1. Gewrbe n -s, -; Erwrbszweig m -(e)s, -e (галіна);

рыбало́ўны про́мысел Fschfang m -(e)s, Fischerigewerbe n -s;

паляўні́чы про́мысел Jagd f -;

адыхо́дны про́мысел Wndergewerbe n -s;

самату́жны про́мысел Himarbeit f -, Husindustrie f -;

займа́цца про́мыслам ein Gewrbe triben*;

2. (прадпрыемства) Werk n -(e)s, -e;

залаты́я про́мыслы Gldgruben pl;

саляны́я про́мыслы Slzbergwerke pl;

на́фтавыя про́мыслы rdölfelder pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)