entéignen

vt адчужа́ць, экспрапрыі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

expropriíeren

vt экспрапрыі́раваць, адчужа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wywłaszczać

незак. кніжн. адчужаць, экспрапрыіраваць; пазбаўляць маёмасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

expropriate

[ɪkˈsproʊprieɪt]

v.t.

1) адчужа́ць, адбіра́ць, канфіскава́ць (маёмасьць)

2) экспрапрыява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alienate [ˈeɪliəneɪt] v.

1. рабі́ць чужы́м; аддаля́ць; астыва́ць (пра пачуццё)

2. alienate prop erty law адчужа́ць маёмасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адчужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак. і незак.

1. Стаць (станавіцца) чужым, далёкім каму‑н.; адасобіцца (адасабляцца). А сказала [Ніна] слова за Тараса — адчужаўся [Андрэй], не гаворыць з ёй. Русецкі.

2. толькі незак. Зал. да адчужаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчужэ́нне, ‑я, н.

1. Спыненне або адсутнасць блізкасці паміж кім‑н.; аддаленне, адасабленне. Хоць.. адкрытых канфліктаў між.. [Аўгіняй і Евай] і не бывала, але іх раздзяліла мяжа адчужэння. Колас.

2. Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адчужаць (у 2 знач.).

•••

Паласа адчужэння гл. паласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

estrange

[ˈestreɪndʒ]

v.t.

1) адчужа́ць, адштурхо́ўваць, аддаля́ць

2) пакіда́ць, адыхо́дзіць ад чаго́

estranged from politics — адыйшо́ў ад палі́тыкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alienate

[ˈeɪliəneɪt]

v.t.

1) адчужа́ць, адштурха́ць, аддаля́ць ад сябе́; настро́йваць, настаўля́ць супро́ць сябе́

to alienate public opinion — наста́віць публі́чную ду́мку су́праць сябе́

2) перада́ць пра́ва ўла́снасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entfrémden

1.

vt (D)

1) рабі́ць чужы́м (каго-н.), аддаля́ць (ад каго-н.)

2) адчужа́ць (у каго-н.)

2.

vi (s) i (sich)

(D) станаві́цца чужы́м (каму-н.), астыва́ць (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)