адсмыкну́ць

‘адскочыць, адхінуцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсмыкну́ адсмыкнё́м
2-я ас. адсмыкне́ш адсмыкняце́
3-я ас. адсмыкне́ адсмыкну́ць
Прошлы час
м. адсмыкну́ў адсмыкну́лі
ж. адсмыкну́ла
н. адсмыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. адсмыкні́ адсмыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адсмыкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адска́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адскакваць — адскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адско́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адскокваць — адскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odskoczyć

зак. адскочыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адскочыць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адско́к, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. адскочыць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадлята́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

1. Адляцець — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Птушкі паадляталі.

2. Адляцець, адскочыць ад моцнага ўдару, штуршка — пра ўсё, многае.

Усе засаўкі паадляталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Наатскоце, на атскоце ’на некаторай адлегласці, асобна, далей’ (Нас.). Хутчэй за ўсё ўтворана ад адскок, адскочыць, гл. скака́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рыкашэ́ціць, ‑шэчу, ‑шэціш, ‑шэціць; зак. і незак.

Адскочыць, адляцець (адскакваць, адлятаць) рыкашэтам. Рыкашэцілі кулі, абдзіраючы на дрэвах кару. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адско́кванне н. Rückprall m -(e)s; гл. тс. адскочыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)