адсява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адсеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́ў, -се́ву, м.

1. гл. адсеяцца, адсеяць.

2. Тое, што адсеялася (у 1 знач.), тыя, хто адсеяўся (у 2 знач.).

Вялікі а. студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́яны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адсеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odsiać

зак. адсеяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адсява́ць гл. адсеяць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отсе́ять сов., в разн. знач. адсе́яць, мног. паадсява́ць, паадсе́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсейваць — адсеяць і адсейвацца — адсеяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсяваць — адсеяць і адсявацца — адсеяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сеяць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.

1. Рассеяць насенне; пасеяць. Высеяць сто пудоў жыта.

2. Прасяваючы, адлучыць што‑н.; адсеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́йваць несов.

1. см. адсява́ць;

2. перен. отсе́ивать; см. адсе́яць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)