odpiłować

зак. адпілаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

отпили́ть сов. адпілава́ць, мног. паадпіло́ўваць, адрэ́заць, мног. паадраза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адпілаваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадпілоўваць сукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпілоўваць — адпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адпілаваць адно за другім усё, многае. Паадпілоўваць галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

saw​2 [sɔ:] v. (sawed, sawn) пілава́ць; пілава́цца; рэ́заць;

This kind of wood saws easily. Гэтая драўніна лёгка пілуецца.

saw down [ˌsɔ:ˈdaʊn] phr. v. спілава́ць

saw off [ˌsɔ:ˈɒf] phr. v. адпілава́ць

saw up [ˌsɔ:ˈʌp] phr. v. распілава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)