крэдытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што.

Адпусціць (адпускаць) каму-н. крэдыты.

К. капітальнае будаўніцтва.

|| наз. крэдытава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бакенба́рды, -аў, адз. -а, -ы, ж.

Частка барады ад скроняў па шчоках пры выгаленым падбародку.

Адпусціць б.

Насіць б.

|| прым. бакенба́рдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабы́ўка, -і, ДМ -бы́ўцы, мн. -і, -бы́вак, ж.

У выразе: на пабыўку (разм.) — у водпуск на кароткі час (пераважна пра ваеннаслужачых).

Адпусціць на пабыўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрасці́ць, -рашчу́, -ро́сціш, -ро́сціць; -ро́шчаны; зак., што.

Даць адрасці чаму-н., адгадаваць, адпусціць (пра валасы, пазногці, і пад.).

А. бараду.

|| незак. адро́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпуска́ць гл. адпусціць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

odpuścić

зак.

1. разм. адпусціць;

2. дараваць, адпусціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́дпуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. адпусціць.

2. Часовае вызваленне ад працы для адпачынку, лячэння і пад.

Узяць чарговы в.

Знаходзіцца ў водпуску.

Дэкрэтны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адпускаць — адпусціць (у 1–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізкульту́ра, -ы, ж.

Усебаковае ўмацаванне і ўдасканаленне чалавечага цела пры дапамозе фізічных практыкаванняў, а таксама адпаведная дысцыпліна.

Зала для фізкультуры.

Адпусціць сродкі на фізкультуру.

|| прым. фізкульту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)