адлі́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адлічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлі́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлічваць — адлічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyliczyć

зак. вылічыць, адлічыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адлі́чаны

1. отсчи́танный;

2. отчи́сленный, вы́чтенный;

1, 2 см. адлічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлічыць.

2. звычайна мн. (адлічэ́нні, ‑яў). Адлічаная сума. Адлічэнні ад абароту. Адлічэнні ў непадзельны фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлі́чваць несов.

1. отсчи́тывать;

2. (удерживать) отчисля́ть, вычита́ть;

1, 2 см. адлічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлічэ́нне ср.

1. отчисле́ние, вы́чет м.; см. адлічы́ць 2;

2. (отчисленная сумма) отчисле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наспі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Спісаць з напісанага кім‑н. у значнай колькасці. Наспісваць куплетаў са спеўніка.

2. Выбракаваць пры інвентарызацыі ў значнай колькасці.

3. Адлічыць, звольніць многіх (з асабовага складу, уліку чаго‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадлі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. што, чаго і без дап. Адлічыць, выдзеліць пэўную частку чаго‑н. усім, многім або на ўсё, многае. Паадлічваць грошы на пакупкі. Паадлічваць усім па пяць рублёў.

2. каго. Павыключаць усіх, многіх. Паадлічваць непаспяваючых з інстытута.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отчи́слить сов.

1. адлічы́ць, мног. паадлі́чваць;

отчи́слить ты́сячу рубле́й адлічы́ць ты́сячу рублёў;

2. (уволить) зво́льніць, мног. пазвальня́ць; (исключить) вы́ключыць, мног. павыключа́ць; (передать) перада́ць;

отчи́слить студе́нта за непосеще́ние заня́тий вы́ключыць студэ́нта за ненаве́дванне заня́ткаў;

отчи́слить в распоряже́ние кого́-л. перада́ць у распараджэ́нне каго́-не́будзь;

отчи́слить в запа́с залічы́ць у запа́с;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)