оттузи́ть сов., разг. адлупцава́ць, аддуба́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлупцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адлупцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

smacking [ˈsmækɪŋ] n. лупцо́ўка;

give a good smacking до́бра адлупцава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пералупцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Разм. Моцна набіць, адлупцаваць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вздуть​II сов. (отколотить) прост. аддуба́сіць, адлупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

walloping [ˈwɒləpɪŋ] n. infml лупцо́ўка;

give a walloping адлупцава́ць; даць наганя́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́перыць

‘адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́перу вы́перым
2-я ас. вы́перыш вы́перыце
3-я ас. вы́перыць вы́пераць
Прошлы час
м. вы́перыў вы́перылі
ж. вы́перыла
н. вы́перыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́перыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Адлапэ́шыць ’адлупцаваць каго-небудзь’ (Яўс.). Кантамінацыйнае ўтварэнне (адлупцаваць і аблапошыць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кампілабактэрыёз

(ад лац. compilare = набіць, адлупцаваць + бактэрыёз)

тое, што і вібрыёз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́пороть​II сов. (высечь) разг. вы́хвастаць, адлупцава́ць, вы́лупцаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)