вы́перыць
‘адлупцаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́перу | вы́перым | |
| вы́перыш | вы́перыце | |
| вы́перыць | вы́пераць | |
| Прошлы час | ||
| вы́перыў | вы́перылі | |
| вы́перыла | ||
| вы́перыла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́перыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)