адло́мвацца, ‑аецца.

Незак. да адламацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадло́млівацца і паадло́мвацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Адламацца — пра ўсё, многае.

Паадломліваліся кручкі ў вешалцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадло́мвацца, ‑аецца; зак.

Адламацца — пра ўсё, многае. Паадломваліся галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́млівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адламацца.

2. Зал. да адломліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odłamać się

зак. адламацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адкрышы́цца, ‑крошыцца; зак.

Адламацца, адпасці кавалачкамі, драбкамі ад чаго‑н. крохкага, цвёрдага. / у перан. ужыв. [Суздалеў:] — Вячэрняя зорка не вытрымала, і ад яе адкрышыліся маленькія кавалачкі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

break away

а) адлама́цца; адарва́цца

б) уцячы́, вы́зваліцца; аддзялі́цца; адпа́сьці

в) Sport стартава́ць пе́рад сыгна́лам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

break off

а) абло́мваць, аблама́ць; адлама́цца

to break off a twig — аблама́ць галі́нку

б) перапыня́ць, спыня́ць

The conferences were broken off — Канфэрэ́нцыі былі́ спы́неныя

в) парва́ць сябро́ўства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Скачком аддаліцца ад каго-, чаго-н.

А. ад дзвярэй.

2. Стукнуўшыся аб што-н., адляцець.

Мячык адскочыў ад сцяны.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адбіцца, адляцець, адламацца (разм.).

Адскочыла ручка ў збане.

4. Адлучыцца на кароткі час (разм.).

А. у магазін на хвілінку.

|| незак. адско́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1,2 і 4 знач.) і адска́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

|| наз. адско́кванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.), адска́кванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і адско́к, -у, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ábbrechen

*

1.

vt

1) адло́мваць

2) зно́сіць

3) перарва́ць, спыні́ць

2.

vi (s)

1) адлама́цца

2) спыня́цца, абрыва́цца, канча́цца

das Gespräch brach kurz ab — размо́ва адра́зу перапыні́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)