Во́дкуп (БРС, КТС). Рус. о́ткуп, укр. ві́дкуп, польск. odkup, в.-луж. wotkup, чэш., славац. odkup, серб.-харв. ȍtkȗp, славен. odkúp, балг., макед. откуп. Да адкупіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odkupić

odkupi|ć

зак.

1. выкупіць; адкупіць; купіць;

~ę ci tę książkę — я куплю табе новую кнігу (замест згубленай, сапсаванай і да т.п.);

2. рэл. збавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)