адклада́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. адкладаць — адкласці (у 2, 3 знач.) і адкладацца — адкласціся.

2. Тое, што і адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fórtlegen

vt адклада́ць убо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

откла́дывать несов.

1. в разн. знач. адклада́ць, адкла́дваць;

откла́дывать на до́лгое вре́мя адклада́ць на до́ўгі час;

откла́дывать де́ньги на пое́здку адкла́дваць (адклада́ць) гро́шы на пае́здку;

2. (лошадей) уст. адпрага́ць; см. отложи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

adjourn [əˈdʒɜ:n] v. адтэрміно́ўваць, адклада́ць; адкла́дваць; прыпыня́ць (на некаторы тэрмін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отодвига́ть несов.

1. адсо́ўваць;

2. перен. (о сроке) адклада́ць, адкла́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерастава́ць, ‑туе; незак.

Адкладаць і апладняць ікру (аб рыбах). Кожны спрактыкаваны рыбалоў ведае, што большасць нашых рыб нерастуе вясной і толькі адзін мянтуз адкладвае ікру ў сярэдзіне зімы. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heráusschieben

* vt

1) выця́гваць, высо́ўваць

2) адклада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

postpone

[poʊstˈpoʊn]

v.

адклада́ць, адтэрміно́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вымётывать​I несов.

1. выкіда́ць, выкі́дваць;

2. адклада́ць, кла́сці;

3. выганя́ць; см. вы́метать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

put off

а) адклада́ць набо́к; адклада́ць на пазьне́й, адтэрміно́ўваць

б) паўстрыма́ць ад чаго́

в) пазбы́цца чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)