отколо́ться​I сов.

1. (отделиться ударом) адкало́цца, мног. паадко́лвацца; (о лучине, щепке) адшчапі́цца, мног. паадшчэ́плівацца, паадшчапля́цца;

2. перен. адкало́цца;

отколо́ться от компа́нии адкало́цца ад кампа́ніі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адко́лвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адкалоцца.

2. Зал. да адколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшпілі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пі́ліцца; зак.

1. Стаць непрышпіленым, адкалоцца.

Значок адшпіліўся.

2. Расшпіліцца, выпасці з пятлі.

Гузік адшпіліўся.

|| незак. адшпі́львацца, -аецца і адшпіля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадко́лвацца I сов. (о многом) отколо́ться, отшпи́литься; см. адкало́цца I

паадко́лвацца II сов., прям., перен. (о многом) отколо́ться; см. адкало́цца II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшчапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чэ́піцца; зак.

1. Аддзяліцца, адкалоцца.

Лучына адшчапілася.

2. Адкрыцца (пра кручок, зашчапку).

3. Адшпіліцца (пра што-н. прышпіленае, зашпіленае).

Адшчапілася брошка.

|| незак. адшчэ́плівацца, -аецца і адшчапля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odprysnąć

зак.

1. адкалоцца;

2. пырснуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

отколо́ться​II сов. (о чём-л. приколотом) адкало́цца, мног. паадко́лвацца, адшпілі́цца, мног. паадшпі́львацца, паадшпіля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадбіва́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адбіцца, адкалоцца — пра ўсё, многае.

Тынкоўка на сценах паадбівалася.

2. Адстаць ад тых, з кім быў разам — пра ўсіх, многіх.

Авечкі паадбіваліся ад статка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адко́лвацца I несов., возвр., страд. отка́лываться, отшпи́ливаться; см. адкало́цца I, адко́лваць I

адко́лвацца II несов.

1. отка́лываться;

2. перен. (отдаляться) отка́лываться;

1, 2 см. адкало́цца II;

3. страд. отка́лываться; см. адко́лваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадбіва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адбіцца, адкалоцца — пра ўсё, многае. Паадбіваліся ручкі на дзвярах.

2. Адстаць ад тых, з кім быў разам — пра ўсіх, многіх. Паадбіваліся авечкі ад статка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)