сяме́йны, -ая, -ае.

1. гл. сям’я.

2. Які мае сям’ю (у 1 знач.), не адзінокі.

С. чалавек.

3. Прызначаны для сям’і.

С. вечар у клубе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзіне́ц, ‑нца, м.

Зусім адзін, адзінокі, які адбіўся ад статка (пра жывёл). Зубр-адзінец. // Адзінокі, бессямейны; бабыль. [Агей] адзін цяпер, адзінцом павінен будзе дажываць свой век. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

friendless [ˈfrendləs]adj. адзіно́кі, які́ не ма́е сябро́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

osamotniony

адзінокі; самотны; пакінуты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lone [ləʊn] adj. адзіно́кі;

a lone mother ма́ці-адзіно́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

несяме́йны óhne Famíli¦e; alléin stéhend (адзінокі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lonely [ˈləʊnli] adj. адзіно́кі; само́тны;

feel lonely адчува́ць сябе́ адзіно́кім

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бабы́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм.).

Бессямейны адзінокі чалавек.

Векаваць бабылём.

|| ж. бабы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак і бабы́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. бабы́льскі, -ая, -ае.

Бабыльскае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

éinsam

a адзіно́кі, адасо́блены, само́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

samotny

samotn|y

адзінокі;

~a matka — адзінокая маці; маці-адзіночка;

~y ojciec — адзінокі бацька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)