хомута́ть несов., прост. адзява́ць хаму́т (на каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одева́ть несов. адзява́ць; (в верхнюю одежду — ещё) апрана́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наряжа́ть​I несов. прыбіра́ць, убіра́ць; (выряжать) выстро́йваць; (одевать) адзява́ць, апрана́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

robe​2 [rəʊb] v. fml адзява́ць; адзява́цца; апрана́ць; апрана́цца;

robed in black апрану́ты ў чо́рнае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інве́стар

(англ. investor, ад лац. investire = адзяваць)

укладчык, які ажыццяўляе інвестыцыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

oblekać

незак.

1. адзяваць;

2. пакрываць, ахінаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Напараджа́ць ’збіраць, рыхтаваць’ (Юрч.). Магчыма, да *параджиць, дзеяслова, які мог быць утвораны ад парадак, парадкаваць пад уплывам нараджаць ’адзяваць, упрыгожваць, рыхтаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

натка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце; зак., чаго.

Вырабіць тканнем у якой‑н. колькасці. Ніхто за .. [Лісавету] не напрадзе, не патчэ, а мужчын трэба адзяваць, ды і сабе ў скрыню нейкае палатно пакласці. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinkleiden

vt

1) адзява́ць, апрана́ць, абмундзіро́ўваць

2) выка́зваць (думку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ubierać

незак.

1. адзяваць, апранаць;

2. аздабляць, упрыгожваць, прыбіраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)