прыадзе́ць, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́нь; -е́ты; зак., каго (што).

Адзець у добрае адзенне, прыбраць (разм.).

П. дзяўчыну.

|| звар. прыадзе́цца, -е́нуся, -е́нешся, -е́нецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыадзе́ць, ‑адзену, ‑адзенеш, ‑адзене; зак., каго.

Разм. Забяспечыць адзежай. Праўда, хлопца прыадзелі, Далі Хаімаў каптан. Колас. // Адзець лепш, чым звычайна; адзець прыгожа, па-святочнаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. каго. Адзець, убраць усіх, многіх. Паадзяваць дзяцей.

2. што. Адзець, надзець на сябе адно за другім што‑н. або многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́франціць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; зак., каго.

Разм. Элегантна адзець; разадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцюмі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).

Адзець (адзяваць) у тэатральны або маскарадны касцюм.

|| звар. касцюмі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца.

|| наз. касцюмі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адзяваць — адзець і адзявацца — адзецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адзяваць — адзець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і (радзей) адзяю, адзяеш, адзяе.

Незак. да адзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разадзе́ць, ‑дзену, ‑дзенеш, ‑дзене; зак., каго-што.

Разм. Вельмі прыгожа, па-святочнаму адзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушу́шкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Цёпла адзець, ухутаць. Ушушкаць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)