Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адхісну́ цца , -ну́ ся, -не́ шся, -не́ цца; -нёмся; -няце́ ся, -ну́ цца; -ні́ ся; зак.
1. Адхіліцца, рэзка падацца ўбок.
А. ад дзвярэй.
2. перан. адвярнуцца ад каго-, чаго-н.
Сябры адхіснуліся ад яго.
|| незак. адхі́ ствацца , -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адкаса́ цца , 1 і 2 ас. не ўжыв. , -а́ ецца; зак.
1. Адвярнуцца , апусціцца (пра што-н. закасанае).
Рукавы адкасаліся.
2. перан. , ад каго-чаго-н. дакучлівага, непатрэбнага; адчапіцца.
А. ад непрыемнай размовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Адхіна́ ць ’адхіляць’ (Шат. , Нас. , БРС , Гарэц. ), адхінуцца ’адхіліцца, адвярнуцца ’ (Гарэц. , Касп. , Нас. , Мядзв. ), ’адлучыцца’ (Бір. дыс. , КЭС ), атхінуць ’адхіліць’ (Яруш. ). Гл. абхінуць і адхіснуць .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паадваро́ чвацца , ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Адвярнуцца , павярнуцца тварам у які‑н. бок — пра ўсіх, многіх. І Рыгор, і Зося, як апараныя, паўзнімаліся і барзджэй паадварочваліся ўбок... Гартны .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отврати́ ться уст.
1. (отвернуться в сторону) адвярну́ цца ;
2. перен. (отказаться, отступиться)о́ віцца, адступі́ цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отверну́ ться
1. (отвинтиться) адкруці́ цца, мног. у́ чвацца;
2. (повернуть своё лицо в другую сторону) адвярну́ цца , мног. о́ чвацца;
3. (откинуться) адхілі́ цца, мног. я́ цца, адхіну́ цца, мног. а́ цца;
4. перен. (от кого-, чего-л.)адвярну́ цца , мног. о́ чвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкаса́ цца , ‑аецца; зак.
1. Адвярнуцца , апусціцца (пра адзенне). Рукавы адкасаліся.
2. перан. ; ад каго-чаго . Вызваліцца, пазбавіцца ад чаго‑н. дакучлівага, непатрэбнага; адчапіцца. [Ратушняк] баяўся заснуць, але, каб адкасаўся сон, трэба было злазіць з саней і ісці ззаду. Пташнікаў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэманстраты́ ўна прысл. í v; á uffälligerweise;
дэманстраты́ ўна адвярну́ цца ад чаго -н. í v von etw. D á bwenden*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адхілі́ цца , -хілю́ ся, -хі́ лішся, -хі́ ліцца; зак.
1. Падацца ўбок, адвярнуцца .
Адхілілася кабета і выцерла заплаканыя вочы.
2. Адысці ад прамога маршруту, збіцца.
А. ўбок і заблудзіцца.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Адгарнуцца, адсланіцца.
Заслона адхілілася.
4. перан. -н. іншае.
Важна, каб не а. ад галоўнага.
|| незак. адхіля́ цца , -я́ юся, -я́ ешся, -я́ ецца.
|| наз. адхіле́ нне , -я, н.
А. ад нормы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)