паадво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; зак., каго-што.

Адвезці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. людзей на станцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адво́зіць гл. адвезці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да адвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адтараба́ніць ’адцягнуць, адвезці’ (Касп., Шат.). Гл. тарабаніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвозіць — адвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odwieźć

зак. адвезці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адве́зены

1. отвезённый;

2. отвезённый, увезённый;

1, 2 см. адве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uwieźć

зак. вывезці, адвезці, звезці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паадво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Адвезці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паадвозіць людзей на станцыю. Паадвозіць рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)