Verbum

анлайнавы слоўнік

рэ́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Бок манеты, адваротны гербаваму малюнку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́варат

‘адваротны бок тканіны і пад.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

retrogressive [ˌretrəˈgresɪv] adj. fml рэгрэсі́ўны, адваро́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бахтарма́, ‑ы, ж.

Спец. Спод, адваротны бок выдубленай шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

converse² [ˈkɒnvɜ:s] adj. fml адваро́тны, зваро́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

regress¹ [rɪˈgres] n. рэгрэ́с, адваро́тны рух

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́ліцаваць

‘перавярнуць на адваротны бок што-небудзь (пра адзенне)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адагнуты і прыгладжаны край адзення ці абутку.

Пінжак з шырокімі адваротамі.

2. Адваротны бок чаго-н. (кнігі, паштоўкі і пад.).

Подпіс на адвароце здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэверсі́раванне, ‑я, н.

Спец. Змена напрамку руху рабочых частак машыны на адваротны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяздра́, ‑ы, ж.

1. Спец. Падскурная клятчатка ў жывёл.

2. Левы, адваротны бок шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)